قطعه ای برای تنهاترین نهنگ دنیا
«تنهاترین نهنگ دنیا» عنوانی بود که روزنامه نیویورک تایمز در سال 2004 به یک وال آبی خاص و استثنایی داد! اما چرا؟ دانشمندان زیست شناسی آمریکا سال های زیادی بود که این نهنگ را تحت نظر داشتند. تقریبا تمام متخصصان از این مسئله متعجب بودند که چرا در تمام این سال ها این نهنگ به تنهایی زندگی خود را می‌گذراند و هیچ ارتباطی با همنوعان خودش نداشته است. قطعه ای که برای تنهاترین نهنگ دنیا، به این فکر کنید که در یک دنیای بزرگ و آبی و بی انتها هستید و دور و بر شما پر از رنگ و شلوغی و زندگی است. شما هم دوست دارید در این تکاپو و شور و هیجان سهیم شوید، دوست دارید کسی را در این دنیا پیدا کنید، همصحبتی داشته باشید، به همین دلیل صدایتان را بلند می‌کنید و آواز می‌خوانید. دیگران را صدا می‌زنید. اما کسی صدای شما را نمی‌شنود.
این داستان زندگی تنهاترین نهنگ دنیاست!
بالاخره دانشمندان دست به کار شدند و تحقیقات خود را روی کشف خلقیات و ویژگی های این موجود بزرگ و غمگین متمرکز کردند. از نظر فیزیولوژی تمام ویژگی های ظاهری این موجود با سایر نهنگ های همگونه‌ی خودش یکسان بود اما بعد از تحقیقات روی ویژگی‌های صوتی این موجود نکته ی عجیبی در مورد او کشف شد. محدوده ی صوتی آواز این نهنگ فرکانسی معادل 52 هرتز داشت! اما این یعنی چه و چه اهمیتی دارد؟
محدوده ی صوتی نهنگ ها به طور متوسط چیزی حدود 15 تا 20 هرتز است و فرکانس های بالاتر و پایین تر از این میزان توسط این موجودات شنیده نمی‌شود، در نتیجه ی صدای تقلاهای این نهنگ 52 هرتزی توسط هیچ نهنگ دیگری قابل شنیدن نیست!!! نهنگ 52 هرتزی که به «عنوان تنهاترین نهنگ دنیا» شناخته می‌شود موجودی خاص و متفاوت است که کسی صدای او را نمی‌شنود، شاید در اعماق قلب این موجود امیدی برای ارتباط با یکی از همنوعانش وجود داشته باشد ، شاید هم او سرنوشت عجیب و متفاوت خود را پذیرفته و مسیر ماجراجویی در دنیای تنهای خودش را پیش گرفته باشد.
موسیقی نهنگ 52 هرتزی
این موجود شاید مصداق همه ی آدم های تنهایی باشند که احساس دور افتادگی از اجتماع را دارند. هنگامی که محققان روی این نهنگ تحقیق می‌کردند تعداد بسیار زیادی نامه از سراسر دنیا به سوی آن ها فرستاده می‌شد که در این نامه ها مردم با این نهنگ احساس همدردی زیادی می‌کردند و این مسئله به منبع الهام بزرگی برای هنرمندان و به ویژه موسیقیدانان دنیا تبدیل شد.
تعداد زیادی قطعه ی موسیقی برای اشاره به زندگی و تنهایی این نهنگ 52 هرتزی ساخته شده است که در اینجا به تعدادی از ان ها اشاره می‌کنیم. موسیقی نهنگ 52 هرتزی قطعه ای زیبا و احساسی است که از ماجرای زندگی این موجود غول پیکر الهام گرفته شده است. این قطعه توسط گروه موسیقی iday که یک گروه موسیقی روسی است ساخته شده و در پس زمینه ی آن صدای ضبط شده ی همین نهنگ تنها به کار رفته است.
آهنگسازان و موسیقیدانان دیگری هم بودند که با الهام از موسیقی نهنگ 52 هرتزی و با داستان زندگی این موجود اقدام به ساخت قطعات مختلفی کرده اند، برای مثال کلین استیتسون که رهبر ارکستر و آهنگسازی متولد مونترال است، در سال 2013 اقدام به ساخت آلبومی کرد که یکی از قطعات آن به این مسئله اشاره کرده است. او خود درباره موسیقی نهنگ 52 هرتزی می‌گوید: «او در این اقیانوس بی انتها به دنبال موجودی شبیه خودش می‌گردد، کسی که هیچ وقت نمی‌تواند پیدایش کند.»
اترین رابرتز و سین لیکمن، آهنگسازان کلاسیک انگلیسی، در آلبوم خود با نام «فردا به دنبال امروز می‌آید» آهنگی تحت عنوان «۵۲ هرتز» را دارند. این آهنگ درباره‌ی نهنگ تنها است و تک بیتی دارد که گروه کر تکرار می‌کنند: «۵۲ هرتز، ۵۲ هرتز، من آهنگ عاشقانه ای را می‌خوانم که هیچ‌کس نمی‌تواند بشنود.»