لودویگ فان بتهوون
زادهٔ : ۱۷ دسامبر ۱۷۷۰ - بن، الکتور کلن، آلمان
درگذشت : ۲۶ مارس ۱۸۲۷ (۵۶ سال) - وین، امپراتوری اتریش
محل زندگی : بن (۱۷۷۰–۱۷۹۲) وین (۱۷۹۲–۱۸۲۷)
ملیت : آلمانی
دیگر نامها : لودویگ وان بتهوون (به فرانسوی: Louis van Beethoven)
پیشه : آهنگساز، نوازندهٔ پیانو
بتهوون یکی از نوابغ موسیقی جهان
بتهوون یا لودویگ فان بتهوون موسیقی دان و آهنگساز اهل کشور آلمان بود . وی زاده هفدهم دسامبر 1770 در شهر بن آلمان است. پدرش یوهان وان بتهوون اهل هلند ومادرش ماگدالِنا کِوِریچ وان بتهوون، تبار اسلاو داشت. بتهوون یکی از بزرگ ترین موسیقیدان تاریخ در دوران کلاسیک و آغاز دوره رمانتیک بشمار میرود. خانواده ی او در اصل بلژیکی بودند، پدرش یک خواننده و نوازنده دربار بن بود و همیشه تلاش می کرد از راههای آسان، هزینه زندگی خانواده اش را تامین کند اما مادرش زنی مهربان و آرام بود که بتهوون از مادرش بهعنوان بهترین دوست خود یاد میکرد.
ورود بتهوون به موسیقی
اولین معلم موسیقی بتهوون پدرش بود. پدر بتهوون اعتقاد داشت که به سرعت میتواند این کودک را به عنوان پدیده دنیای موسیقی به جهان معرفی کند. به همین خاطر آموزش پیانو را از سنین خردسالی آغازکرد. پدرش یوهان یکی از موسیقیدانان دربار بن بود. او مردی الکلی بود که سعی میکرد بتهوون را بهزور کتک، به عنوان کودکی اعجوبه همانند موتزارت به نمایش بگذارد. هر چند استعداد بتهوون بزودی بر همه آشکار شد. بتهوون بعد از آموزش های پدرش تحت آموزش های ریستین گوت لوب نیفه (اهنگسازورهبرارکستر) قرار گرفت. نیفه در طی آموزش هایش به بتهوون متوجه شد که او از استعداد زیادی برخوردار است بنابراین علاوه بر آموختن موسیقی، بتهوون را با آثار فلاسفه کهن و نوین آشنا کرد. نیفه در سال 1783 مجله ای با عنوان مجله موسیقی منتشر نمود و در رابطه با دانش آموزش بتهوون که تنها 12 سالش بود نوشت: اگر او به همین روال پیش برود، بدون شک موتزارت جدیدی خواهد شد.
بتهوون به سفارش نیفه ،درحالی که 14 سال داشت به عنوان نوازنده ارگ در دربار مارکسیمیلیان فرانز عضو هیئت گزینش شهر کوگولن منصوب شد . این شغل به او این توان را داده بود که علاوه بر خانواده با افراد دیگری آشنا شود. پرنس ماکسمیلیان فرانز از استعداد بتهوون باخبر بود از این رو در سال 1787 او را به وین فرستاد تا با موتسارت دیدار کند وعلم موسیقی خود را افزایش دهد.
بتهوون در سن ۱۷ سالگی مادر خود را از دست داد و با درآمد اندکی که از دربار میگرفت مسئولیت دو برادر کوچکترش را بر عهده داشت.
بتهوون در سال ۱۷۹۲ به وین نقل مکان کرد و تحت آموزش یوزف هایدن قرار گرفت. ولی هایدن پیر در آن زمان در اوج شهرت بود و به قدری گرفتار، که زمان بسیار کمی را میتوانست صرف بتهوون بکند. به همین دلیل بتهوون را به دوستش یوهان آلبرشت برگر معرفی کرد. از سال ۱۷۹۴ بتهوون به صورت جدی و با علاقه شدید نوازندگی پیانو و آهنگسازی را شروع کرد و به سرعت به عنوان نوازنده چیرهدست پیانو و نیز کمکم به عنوان آهنگسازی توانا، سرشناس شد.
ناشنوایی و تئوریها
در ۲۸ سالگی شنوایی بتهوون رو به نقصان گذاشت ، در آغاز وی از تینیتوس رنج میبرد و برای عیان نشدن کمشنوایی از مکالمات اجتناب میکرد ، در اوایل بیماری وی از سمعکی استفاده میکرد که به وسیله نوار سری که میبست مخفی میشد و دستهایش را برای کارهایش آزاد میگذاشت. اما در ۴۴ سالگی بتهوون کاملا کر شده بود.
احتمال فراوان دارد که آسیب شنوایی بتهوون به خاطر فشرده شدن عصب هشتم به خاطر بیماری پجت باشد ، سر بتهوون کاملا بزرگ بود و پیشانی کاملا برجستهای داشت ، آرواره بزرگ و چانه جلوآمدهای داشت ، ویژگیهایی که با بیماری پجت سازگارند. نوشتهها نشان میدهند که به خاطر بزرگ شدن استخوانها کلاه و کفشش دیگر اندازهاش نبود.
اجرا و آثار بتهوون
بتهوون اولین سمفونی اش را در سال 1800 درکنسرت وین ارائه داد که مورد استقبال همه قرارگرفت. شباهت زیادی میان این آثار وآهنگ های موتزارت بود زیرا مدتی شاگرد او بود. اما بتهوون کم کم مستقل شد وبه ابداع و نوآوری های خودش، شروع به آهنگسازی کرد. اوتا یک سال هیچ فعالیتی در زمینه ی آهنگسازی نداشت تا اینکه دوستش را فراخواند و اعتراف کرد که ناشنوا شده است. اودرسن 33 سالگی کاملا ناشنوا شده بود و حتی نمی توانست آثارخودش را بشنود اما این موضوع نمی توانست مانعی جدی برای بتهوون شود. نخستین اثر بزرگ بتهوون سنفونی شماره ۳ بود که در سال ۱۸۰۲ با موفقیت روبرو شد وسمفونی چهارم و پنجم و ششم را هم در آن سال ساخت.
او در این دوران آثارهای برجسته ای را ازخود به یادگار گذاشت. که از این آثارشناخته شده می توان به شش سنفونی ، سه کنسرتو پیانو و تنها کنسرتوی ویولن ، پنج کوارتت زهی ، هفت سونات پیانو، شامل سوناتهای والدشتاین و آپاسیوناتا و تنها اپرای بتهوون.
او در سال 1812 با گوته آشنا شد و آهنگ هایی برای اشعار این شاعر ساخت. روز پانزدهم نوامبر 1815 با مرگ برادرش کارل مواجه شد. برادر دوست داشتنی او هنگام مرگ وصیت کرد فرزندش تحت حضانت بتهوون بزرگ شود. این بار نیز او به خوبی به وظایف خود عمل کرد، با این حال ، ناشنوایی باعث شد در ایجاد ارتباط کامل با کودک ناکام باشد.
در آخر درسال 1827 بتهوون ناگهان بیمار شد، یک سرماخوردگی سبب شدت بیماری او شد و بالاخره در ۲۶ مارچ ۱۸۲۷درسن 56 سالگس از پا درآمد و در بستراز دنیا رفت.