گروه کر

به گروهی از خوانندگان که اجرای گروهی دارند، گروه کر یا گروه هم‌سرایان می گویند. رهبری گروه‌های کر معمولا توسط یک رهبر ارکستر انجام می شود. اغلب گروه‌های کر شامل چهار بخش هستند تا خواندن را در هارمونی چهاربخشی انجام دهند. گرچه در صورتی که خواننده‌هایی برای خواندن بخش‌های بیش از این نیز وجود داشته باشد، هیچ‌گونه محدودیتی در تعداد بخش‌های ممکن در آن وجود ندارد.

گروه کر آموزشگاه موسیقی سرنا

یک گروه کُر،کُرال یا گروه هم‌سرایان، گروهی موسیقایی متشکل از خوانندگان است. البته باید در نظر داشت موسیقی کرال، به قطعاتی گفته می‌شود که برای اجرای چنین گروهی نوشته می‌شود. به گروهی از خوانندگان که اجرای گروهی دارند، گروه کر یا گروه هم‌سرایان گفته می‌شود. اصطلاح گروه کر غالباً به گروه‌های وابسته به کلیسا اطلاق می‌شود؛ (فارغ از این که جزء اعضای اصلی گروه کر هستند یا نه)، و دسته دوم به گروه‌هایی اشاره دارد که در سالن‌های کنسرت یا تئاتر به اجرا می‌پردازند. البته این تفاوت چندان سخت‌گیرانه نیست. اصطلاح «کر» در شکلی دیگر به معنای زیرمجموعه‌ای از اجرای دسته‌جمعی به کار می‌رود. بدین‌ترتیب ممکن است به عباراتی مانند «کر سازهای بادی-چوبیِ» ارکستر، یا «کرهای» گوناگون مجموعه‌ای از صداها یا سازها در ساخته‌ای پلی‌کرال بربخوریم. در اوراتوریوها و مس‌ های معمول سده‌های هجدهم تا بیست و یکم، از واژه گروه کر یا همسرایان برای نشان دادن وجود بیش از یک خواننده در هر بخش برای مقایسه با کوارتت تک‌خوان‌هایی نیز که در این کارها وجود دارد، به کار می‌رفته و می‌رود.

ویژگی های اعضای گروه کر

• درک و تفسیر موسیقی و بازتاب آن درک در تولید صدای اثر
• آماده و گوش‌به‌ زنگ بودن برای مدت زمان طولانی، و نظارت دقیق بر آن چیزهایی که در جلسه تمرین یا اجرا اتفاق می افتد.
• نظارت هر فرد بر نحوه خواندن ، پیدا کردن اشتباهات و تلاش برای رفع آن‌ها در طول زمان
• پذیرش راهنمایی و پیشنهادهای دیگر اعضای گروه به نفع کل اعضای گروه، حتی اگر خواننده به لحاظ زیبایی‌شناسی با آن نکات موافق نباشد.
• ارائه صدایی سالم و خوشایند با به‌کارگیری شگردهای مناسب در آواز
• دقت در خواندن نت خواسته شده (با زیر وبم درست و ژوست)، به همراه تمبر (رنگ) صدایی که مکمل بقیه خوانندگان باشد؛
• دقت در نحوه خواندن با حجم کنترل‌شده صدا که با نشانه‌های دینامیکی مشخص‌شده در برگه نت یا تعیین‌شده توسط رهبر، و پرهیز از خواندن با صدای بلند که به شکل محسوسی به عنوان صدایی انفرادی از میان بخش خود شنیده شود.
• دیدخوانی بسیار روان
• دقت در خواندن و تلفظ و رعایت سبک تلفظی که مربی زبان تعیین کرده‌است، در هر زبانی که می‌خواهد باشد. این مورد شامل: بیان صحیح، زمان‌بندی درست واکه (مصوت)های ساده و مرکب و قراردهی درست صامت ها