1. صفحه اصلی
2. موسیقیدانان کلاسیک

آشنایی با موسیقی دانان کلاسیک

دوره کلاسیک (به انگلیسی: Classical Period) در موسیقی هنری اروپایی از حدود ۱۷۵۰ تا ۱۸۲۰ در نظر گرفته می‌شود. این دوره از نظر زمانی بین دوره باروک و دوره رومانتیک قرار دارد. برجسته‌ترین چهره‌های دوره کلاسیک، که گاه به «دوره کلاسیک وین» هم معروف است، هایدن، موتزارت و بتهوون هستند.

ولفگانگ آمادئوس موتسارت

 
ولفگانگ آمادئوس موتسارت به سال 1756 در شهر سالزبروگ اتریش به دنیا آمد.پدرش آهنگساز و ویولونیست معروفی در دربار اسقف به شمار می رفت. زمانیکه متوجه استعداد ذاتی فرزندش در موسیقی شد تمام وقت خود را معطوف به آموزش او ساخت. موتسارت را بدون هیچگونه تردیدی یکی از نوابغ مسلم دنیای موسیقی می توان برشمرد. آهنگسازی را از سه سالگی آغاز کرد, در پنج سالگی لقب کودک نابغه به او داده شد.در هفت سالگی اولین سمفونی و در دوازده سالگی اولین اپرای خود را نوشت.از سال 1763 زمانیکه بسیار جوان بود همراه با پدرش در کشورهای مختلف شروع به اجرا کرد. از اتفاقات جالب دوران حرفه ایی این هنرمند جوان می توان به زمانی که در ایتالیا بود اشاره کرد, در ایتالیا آهنگ ۱۲ دقیقه‌ای میزره اثر گرگوریو آلِگری را برای اولین بار شنید.آهنگی که در آن روزگار مورد توجه و حمایت کلیسا قرار داشت.پس از بازگشت به زادگاهش سالزبورگ تمامی نت های آن آهنگ را که حفظ کرده بود تماما نوشت و اولین کیی غیرقانونی این آهنگ را اجرا کرد.موتسارت در طول سالهای 1774 تا 1777 بعنوان رهبر اکستر اسقف مشغول به کار بود.در طول دوران حرفه ایی اش با آهنگسازان بزرگی آشنا شد که از میان آنها می توان به یوهان کریستین باخ اشاره کرد که بعدها تبدیل به یکی از بهترین دوستان او گشت بطوریکه عمق این دوستی در تعدادی از کارهای بعدیش تاثیر گذار بود. در طول دوران زندگی خود همواره آرزو داشت در کنار شغل آزادش یک شغل دائمی نیز پیدا کند که هیچگاه این آرزو برآورده نگردید.از شاهکارهای ناتمام او می توان به مَس در دی مینور اشاره کرد که هرگز کامل نگردید(بعدها به درخواست همسر او یکی از شاگردانش این اثر را کامل کرد.).در سال 1784 به عضویت فراماسونها درآمد.در آخرین اپرایش بنام "فلوت سحرآمیز" بعضی از مراسم فراماسونری را در آن گنجاند.در مدت زمان حیاتش بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا, سمفونی, کنسرتو, مجلسی, سونات (قطعه موسیقیایی است که معمولا برای یک یا دو ساز نوشته می شود و در بیش از یک موومان اجرا میگردد) , سرناد و گروه کُر از خود باقی گذاشت که همگی آنها از شاهکارهای موسیقی به شمار می روند.موتسارت در پنجم دسامبر سال 1791 درگذشت.در خصوص علت مرگ و حتی مکان خاکسپاری او هیچگونه اطلاع دقیقی در دست نیست.زندگیش به لحاظ مالی دستخوش فراز و نشیب های بسیاری بوده است بطوریکه زمانی ثروتمند بوده , اما به علت ولخرجی هایش معمولا از دیگران درخواست کمک مالی می کرد که در نتیجه در اکثر مواقع مشکلات مالی شدیدی را متحمل می شد. این موضوع به گونه ایی بود که در زمان مرگش او را در یک قبر گم نام مخصوص تهیدستان به خاک سپردند.محل دقیقی که به خاک سپرده شده است تا به امروز مشخص نیست.در سال 2005 تحقیقات پزشکی که بر روی جمجمه ایی که حدس زده می شد متعلق به وی است نتوانست این موضوع را ثابت کند که آیا این جمجمه متعلق به وی می باشد یا خیر.

لودویک فان بهتوون

لودویک فان بهتوون (Ludwig van Beethoven) به سال 1770 میلادی در بن آلمان متولد گردید. از بهتوون بعنوان یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های دنیای موسیقی کلاسیک یاد میشود که آغازگر عصر رمانتیک بود.پدرش یوهان وان بهتوون که خود از موسیقی دانان روزگار خود بود را بعنوان اولین معلم موسیقی او می شناسند که در دربار شاهزاده الکتور مشغول به کار بود.(کاری که اکثر موسیقی دانان و نوازندگان آن روز برای امرار معاش خود به آن مشغول بودند کار برای کلیسا و یا کار در دربار بود) پدرش همواره سعی می کرد تا پسرش را همتراز با موسیقی دان معروف موتسارت و بعنوان یک نابغه به مردم معرفی کند. دوران کودکی بهتوون چندان راحت نبود. در کودکی چهارتن از خواهران و برادران خود را از دست داد.زمانیکه تنها 17 سال سن بیشتر نداشت مادرش درگذشت(بهتوون از مادرش بعنوان تنها دوست و حامی خود در زندگی یاد می کرد.). در این دوران او تحت حمایت مالی شاهزاده الکتور که پدرش در دربار او کار می کرد قرار داشت.با این مقرری مجبور بود که از دو بردار دیگرش نیز مراقبت کند. بهتوون در سال 1792 به وین نقل مکان کرد, آنگونه که در منابع تاریخی نوشته شده است بهتوون تحت آموزش ژوزف هایدن قرار گرفت که البته این مدت آموزش به دلایل مختلفی مانند مشغله های زیاد هایدن کامل نبود. در نتیجه معلم موسیقی او را یوهان آلبرشتس ‌برگر که از شاگردان هایدن به شمار می رفت نیز باید دانست.از 24 سالگی یادگیری موسیقی و نوازندگی پیانو را با جدیت دنبال نمود و به سرعت تبدیل به نوازده ایی معروف گشت.نکته ایی که در خصوص بهتوون در مقایسه با دیگر همکاران آن روزگارش جالب توجه است شیوه زندگی اوست که به جای کار برای کلیسا و یا دربار تصمیم گرفت به کار آزاد پرداخته و با برگزاری اجراهای عمومی و فروش آهنگ های نوشته شده اش, زندگی خود را تامین کند.بطوریکه معتقد بود که هنرمندان به اندازه اشراف قابل احترام اند.زندگی کاری بهتوون به لحاظ حرفه ایی به سه دوره شاخص و متمایز از یکدیگر شناخته میشود.