- صفحه اصلی
- کلاس
- آموزشگاه موسیقی در کرج
- مرگ بعد از اجرای سی و یکم اپرای کارمن
مرگ ژرژ بیزه بعد از اجرای سی و یکم اپرای کارمن
ژرژ بیزه آهنگسازی فرانسوی
ژرژ بیزه، از آهنگسازان سرشناس فرانسوی در دوره رمانتیک بود. شهرت او بیشتر به‌خاطر اپرای کارمن است. مادر ژرژ یک نوازنده پیانو بود و پدرش آواز می‌خواند و موسیقی می‌ساخت. ده ساله نشده بود که از طرف کنسرواتوآر پاریس مورد ستایش قرار گرفت، از همان سال‌های اولیه تحصیل استعداد خود را در آهنگسازی به نمایش گذاشت. مثال بارز آن سمفونی در دو ماژور است که در 17 سالگی آن را تهیه کرد اما تا سال 1935 اجرا نشد. اپرای دون پروکوپیو که در اوایل ۲۰ سالگی تهیه شد دلیل دیگری بر توانایی‌های ذاتی بیزه در آهنگسازی است، این اپرا نیز تا سال 1906 اجرا نشد.
مرگ ژرژ بیزه
مرگ ژرژ بیزه بعد از اجرای سی و یکم اپرای کارمن، درباره شرایط اسفبار نخستین اجرای کارمن همه چیز گفته شده‌است: برنامه به جهت شرایط حاکم بر سالن چندین بار قطع شد، میزانسن و بازیگران متوسط، دشمنی خود بخودی رقبای جسور، تماشاگرانی که تنها در اندیشهٔ اپرا کمیک بودند. (مکان همیشگی ملاقات‌های مربوط به زناشویی) بی شک همه و همه برای چنین نمایشی آماده نشده بود، از سوی دیگر جراید نیز در این قبیل موارد، به‌طور معمول بی خاصیت‌ترین همکاران خود را می‌فرستادند. با این حال نخستین پرده شور و احساس تماشاگران را برانگیخت. منتقدین بسیاری از آن‌ها: ت. دوبانویل، این نمایش را پسندیدند و آهنگسازان بسیاری از آن‌ها: ونسان دندی راضی بنظر می‌رسیدند. پس درست نیست که در مورد شکست کارمن غلو شود و مرگ سازندهٔ آن را به این نسبت دهند. بیزه پانزده سال بود که از یک عفونت شدید گلو رنج می‌برد و بی شک از نوع سرطانی آن، در نتیجه مشکلات صوتی و شنوایی ناشی از آن سرانجام با خفگی همراه شد. او از یک بحران قلبی در شب دوم تا سوم ژوئن 1875 ، کمی پس از آنکه پرده روی سی و یکمین اجرای کارمن فرو افتاد، در گذشت و در پرلاشز به خاک سپرده شد.
اپرای کارمن ژرژ بیزه
ژرژ بیزه یک اپرا بوفا بنام دن پرکوپیو و قطعه‌ای به نام واسکو دوگاما نوشت و اپرایی در پاریس بنام صیادان مروارید را تصنیف کرد که نخستین اپرای معروف او بود. بیزه در سال ۱۸۷۲ اپرای جمیله را نوشت. سپس قطعاتی را برای آرلزین نوشت و در همین سال‌ها بود که او بزرگ‌ترین اثر هنری خود یعنی کارمن را تصنیف و اجرا کرد.