- صفحه اصلی
- آموزش موسیقی کودکان در کرج
- موسیقی کودک
- ساز شناسی موسیقی کودک
معرفی سازهای مورد استفاده در کلاس موسیقی کودکان
در سالهای اخیر آموزش موسیقی به کودکان به شیوه ارف رواج پیدا کردهاست. در این بخش سعی براین است با انواع سازها در موسیقی کودک آشنا شویم.
برای انتخاب ساز چه چیزی را باید در نظر بگیریم
سازی که شما و کودک آن را انتخاب می کنید باید به چندین فاکتور مهم بستگی داشته باشد. اینها لیستی از فاکتورهایی هستند که باید قبل از انتخاب ساز به آنها توجه کنید:
• آیا فرزند شما در مورد این ساز هیجان زده است؟ آیا صدا و حس آن را دوست دارد؟
• آیا این ساز بیش از حد چالش برانگیز است یا به حد کافی چالش برانگیز نیست؟ (هم برای شما و هم برای کودک)
• آیا مزاج کودک با این ساز همخوانی دارد؟
• آیا می توانید از پس مخارج این ساز و نگهداری آن بر بیاید؟
• به عنوان والدین از صدای این ساز خوشتان می آید و آیا می توانید ساعت ها تمرین کردن کودک را تحمل کنید؟
• آیا فرزند شما به سبک موسیقی این ساز علاقمند است؟ اگر اینطور است، پس باید در خرید ساز آن را در نظر بگیرید.
کارشناسان معمولا بر سر انتخاب بهترین ساز برای کودکان بزرگتر به توافق نمی رسند، اما بیشتر معلمین موسیقی اعتقاد دارند که پیانو، تنبک ، سه تار یا ویولون می توانند انتخاب های خوبی باشند.

سازهای مضرابی
کارل اُرف برای تسهیل اجرای گروه نوازی، مجموعه ی کاملی از سازها را که مطابق ویژگی های جسمانی کودکان تطبیق داده شده بود طراحی کرد. این سازها در ساختمان و کیفیت صدا، شبیه زنگ ها و گامبانگ های ارکستر جاوه ای هستند و امکانات بسیاری را برای ترکیب صدا و رنگ، بر اساس ترکیب سازها فراهم می آورند. گلوکن اشپیل و متالوفن دارای تیغه های فلزی هستند و صدایی روشن و زنگدار تولید میکنند که بر خلاف صدای تو خالی و گرفته ی تیغه های چوبی زیلوفون است.
همه سازها در گام دو ماژور کوک شده اند. گروه بندی این سازها مانند گروه کُر متناسب با کیفیت و رنگ صدایشان است. سازهایی که دارای صدا دهندگی زیر هستند در سمت چپ و سازهایی که دارای صدا دهنگی بم هستند در سمت راست رهبر قرا می گیرند.نام نت ها روی تیغه ها حک شده و به کودکان کمک می کند تا آن ها را مانند شیوه ی مضراب زدن در ردیف نت ها به راحتی بیاموزند.
تکنیک مضراب
کیفیت صدایی این سازها نه فقط با دست ها و مچ، بلکه با نوع مضراب های مورد استفاده و نیز شیوه ی در دست گرفتن آن ها به دست می آید. به طور کلی زیلوفون و متالوفون با مضراب هایی که سر آن ها نمد چسبیده اجرا می شود. در حالی که برای اجرای گلوکن اشپیل از مضراب های چوبی که سر آن چوب آبنوس استفاده می کنیم.
گلوکن اشپیل
گلوکناشپیل (به آلمانی: Glockenspiel) سازی است از دستهٔ سازهای کوبهای با کوک معین که در آن از نوارهای فلزی برای تولید صوت استفاده میشود. این ساز شبیه زیلوفون است، با این تفاوت که صدایی زیر و زنگوارتر دارد. این ساز در اندازههای مختلفی ساخته میشود و بعضی از گونههای آن آنها به شکل جعبه بر روی پایه یا میز قرار میگیرد.
متالوفون
متالوفون (Metallophone) یا بلز سازیست با تیغههای فلزی که خانواده آن شامل سوپرانو، آلتو و باس میباشد که سوپرانو زیرترین و باس بمترین صدا را در این مجموعه دارد. متالوفونها دارای رزونانس بالا و حجیم هستند که در ارکستر موسیقی کودک زیبایی خاصی دارند.
زیلوفون
زیلوفون (Xylophone) سازی موسیقایی است از خانواده سازهای کوبهای و احتمالاً با ریشهٔ اندونزییایی. معنای «زیلوفون» در زبان یونانی «آوای چوبی» است. این ساز دارای قطعههایی چوبی با طولهای مختلف است که نتهای گوناگون را اجرا میکنند.
سازهای بادی
فلوت ریکوردر
فلوت ریکوردر (به انگلیسی: Recorder) نام سازی بادی-چوبی از نوع قمیش دار ساده، از خانودهٔ نیانبان و نوعی فلوت است. این ساز در محدودههای صوتی سوپرانو، آلتو، تنور و باس در دو اکتاو موجود است. ریکوردر یک ساز مناسب برای آموزش موسیقی به کودکان است. ریکوردر معمولی سوپرانو که محدودهٔ صوتی آن از دو پنجم تا ر هفتم است. توانایی مربی در نوازندگی ریکوردر و بداهه نوازی با آن از ضروریاتی است که هنگام حرکت های ریتمیک بدنی یا اجرای اوستیناتوی اصلی با سازها به کار می آید. صدای نرم و زیر آن به خوبی با کل گروه ترکیب می شود و هنگامی که به عنوان یک ساز تنها به کار می رود، دارای تاثیر فراوان است.
سه گوش یا مثلث
این ساز میله ای گرد و فولادی است که به شکل سه گوش درآمده و با حلقه ی نازکی از نخ یا کاتکوت نگه داشته می شود. سه گوش با مضرابی از جنس خودش به صدا در می آید. آن را باید دور از بدن در حالی که دستها در حالت آزاد قرار دارند نگه داشت. مثلث در اندازه های گوناگون وجود دارد که هر یک دارای صدایی نافذ و مخصوص به خود است