مشیر همایون شهردار

حبیب‌الله سپهسالاری مشهور به مشیرهمایون شهردار یا حبیب‌الله شهردار، موسیقی‌دان٬ نوازنده پیانو و آهنگساز اهل مشهد بود. او فرزند نصرالله خان سپه سالاری بود و در سال ۱۲۶۴ متولد شد. پدر وى با موسیقى آشنایى نداشت و با نواختن هیچ سازى مأنوس نبود ولى به موسیقى و موسیقیدانان عشق مى‏ورزید و منزلش محفل هنرمندان موسیقى و استادان آن دوران مثل: آقامیرزا عبداللَّه ، آقاى حسینقلى، سالار معزز ، نایب اسداللَّه  و محمدصادق خان بود. مشیر همایون تحصیلات خود را در مدرسه ی" آلیانس" به پایان رساند و سپس به خدمت دولت درآمد. پدرش در بازشگت از سفر ۲ پیانو به ایران آورد که یکی از آن‌ها در خانه‌اش ماند و مشیر همایون شهردار از شش سالگی نواختن را نزد آقا بزرگ خان، افسر موزیک قزاق خانه، آغاز کرد. سرورالملک که استاد پیانوی مشیر همایون بود یکی از موسیقی‌دانان سرشناس دربار ناصری بود که تا زمان مظفرالدین شاه هم زنده بود. مشیر همایون تار را نزد آقا حسینقلی و میرزا عبدالله و نی را نزد نایب اسدالله و پیانو را نزد سالار معزز و سنتور را نزد محمدصادق خان فرا گرفت. مشیر همایون به‌ وسیله استادان زبر دست زمان خود به انجمن اخوت راه یافت و در کنسرت های آن انجمن پیانو می‌زد. مشیر همایون در نواختن پیانو سبک خاصی داشت که بسیار شبیه به سبک سنتور بود، و این هم به علت آن است که مدتها شاگرد محمد صادق خان بهترین نوازنده ی سنتور در زمانش بود. او ردیف موسیقی را به وسیله ی  سنتور آموخت و عیناً روی پیانو تقلید کرد. در ده سالگی نوازنده ی چیره‌دستی بود که به شنیدن سازش رغبت می‌کردند. پس از درویش خان مشیر همایون شهردار جزو کسانی بود که ذوق آهنگسازی داشت اما چون نت نمی‌دانست و شاگرد و کلاسی هم نداشت این آهنگ‌ها انتشار نیافت.
مشیر همایون شهردار در یازدهم بهمن ۱۳۴۸ در سن ۸۵ سالگی به علت عارضه ی پارکینسون درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد

آثار مشیر همایون شهردار

یکی از معروفترین آثار نوازندگی وی ترانه معروف مرا ببوس است، پیانوی این ترانه را مشیر همایون شهردار نواخته‌است، شعر این ترانه از حیدر رقابی و خواننده آن حسن گلنراقی است.
از دیگر آثار وی می‌توان به صفحه‌های گرامافون زیر اشاره کرد:  مشیر همایون علاوه بر نوازندگی پیانو در آهنگسازی نیز دست داشت خود او تعداد آهنگهایش را ۵۰ قطعه نوشته و می‌گوید اشعار آن را نیز تماماً خود سروده‌است.