فریدون ناصری

موسیقی فیلم های فریدون ناصری

فریدون ناصری (زاده ۱۴ آبان ۱۳۰۹ – درگذشته ۱۷ تیر ۱۳۸۴) موسیقی‌دان، رهبر ارکستر و نوازنده تیمپانی اهل تهران بود. او سال‌ها رهبر ارکستر و مدیر هنریِ ارکستر سمفونیک تهران بود.

زندگی هنری فریدون ناصری

فریدون ناصری ۱۴ آبان ۱۳۰۹ در تهران متولد شد. از کلاس پنجم به هنرستان عالی موسیقی رفت و به یادگیری ویولنسل و سازهای ضربی پرداخت. از سال سوم دبیرستان در کلاس‌های هارمونی ثمین باغچه بان شرکت کرد و بعد از اخذ دیپلم هارمونی تخصصی، طی چهار سال دوره عالی کنترپوان، فوگ و اصول آهنگسازی را نزد وی آموخت. سپس به بلژیک رفت و در کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، در کلاس‌های آهنگسازی، تصنیف موسیقی فیلم و رهبری ارکستر آندره سوری شرکت کرد.

فعالیت‌های فریدون ناصری

•    نوازندگی در ارکسترهای ناسیونال بلژ و ارکستر رادیو تلویزیون با گروه موسیقی تازه بروکسل.
•    همکاری با رادیو و تلویزیون ایران در دهه ۴۰ و ۵۰
•    ناصری در طول فعالیت خود در زمینه موسیقی کلاسیک، نیم نگاهی هم به موسیقی ایرانی داشت و سرپرستی ارکستر سماعی (ارکستر سازهای ایرانی) را نیز به عهده داشت؛ این گروه موسیقی‌های دوره قاجار و پهلوی اول را به صورت تک‌صدایی بازسازی می‌کردند
•    همکاری در تاسیس ارکستر فارابی به رهبری مرتضی حنانه .
•    با اینکه پیش از فریدون ناصری (و بعد از انقلاب) بزرگانی مانند حشمت سنجری، نادر مرتضی‌پور و بیژن قادری، هرکدام مدتی رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به دست گرفتند، ولی فریدون ناصری را باید احیاکننده ارکستر سمفونیک تهران بعد از انقلاب دانست. تلاش‌های شبانه‌روزی او در بیش از یک‌ونیم دهه‌ای که رهبری این ارکستر را عهده‌‌دار بود، سبب شد تا این ارکستر دوران رشد خود را به خوبی طی کرده و ثبات پیدا کند.
•    عضو شورای مرکزی و از بنیانگذاران کانون آهنگسازان سینمای ایران.
•    منصب مدیرعامل خانه موسیقی ایران.
•    انتخاب شده به عنوان چهره ماندگار در دومین همایش چهره‌های ماندگار (۱۳۸۱

موسیقی فیلم های فریدون ناصری

• موسیقی فیلم‌های «ستارخان» ساخته علی حاتمی،
• «حسن سیاه» از پرویز اصانلو، 
• «فصل خون» از حبیب کاوش، 
• «محکومین» و «تاریخ‌سازان» از هادی صابر، 
• «کفش‌های میرزا نوروز» از محمد متوسلانی، 
• «آن سوی مه» و «ناخدا خورشید» از ناصر تقوایی و شماری از مجموعه‌های تلویزیونی.
•  مکتوب
• ترجمه کتاب اصطلاحات جهانی و لغات رایج موسیقی به زبان ایتالیایی نوشته رافائل کودکار، ۱۳۶۲
• ترجمه کتاب چگونه یک پارتیتور ارکستر را بخوانیم. نوشته ادوارد لیندنبرگ. انتشارات سرود، تهران، ۱۳۷۶.
• کتاب تاریخ موسیقی روس (تألیف)، ۱۳۷۹
• کتاب فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی (تألیف)، ۱۳۸۱
• قطعه سمفونیک حماسه فلسطین که برای ارکستر سمفونیک تصنیف کرد.

درباره فریدون ناصری

او از آهنگ‌سازانی نبود که به حکم غریزه یا به صرف به‌دست آوردن یک ملودی جذاب، نوشتن را شروع می‌کنند. هر سفارش آهنگ‌سازی را فرصتی می‌دید برای تحقیق و مطالعه و عمیق‌تر شدن در کار خویش. هنگامی که سفارش ساخت موسیقی فیلمی را می‌گرفت که داستان آن در یکی از بنادر جنوب می‌گذشت، روزهای متمادی را به شنیدن موسیقی بومی نواحی جنوب کشور می‌گذراند، سفر می‌کرد، یادداشت می‌نوشت و با سازهایی که در اختیار داشت، صداهای مختلف را امتحان می‌کرد.

با وسواس می‌نوشت و حفظ هویت فرهنگی در موسیقی برایش بسیار مهم بود. آثار او، بدون ترکیب با تصویر هم قابل شنیدن هستند.» بیشتر اوقات در حال خواندن کتاب یا گوش کردن به موسیقی بود. به ترجمه علاقه زیادی داشت و آن را خدمتی فرهنگی می‌دانست و کتاب‌هایی مهم را ترجمه کرده و به یادگار گذاشته است. برعکس برخی هم‌دوره‌ای‌هایش که در خارج تحصیل کرده بودند و به موسیقی ایرانی علاقه نداشتند او عاشق موسیقی ایرانی بود و از به‌کار بردن اصطلاحاتی نظیر سنتی، دستگاهی، عرفانی و… خودداری می‌کرد و می‌گفت عنوان موسیقی ملی.

هیچ‌وقت این‌طور فکر نمی‌کرد که برای لذت بردن از یک نوع موسیقی، باید نوع دیگری از آن را نفی کرد. در جهان گسترده ذهن او، دیوید اویستراخ روسی، چارلی پارکر آمریکایی، جلیل شهناز اصفهانی، احمد علیشرفی بوشهری و بسم‌الله‌خان هندی جای خود را داشتند. به علاوه اینکه درباره هرکدام از آنها هم اطلاعات وسیع و دقیق داشت و اگر مخاطب را اهل می‌دید، او را دست خالی روانه نمی‌کرد.

درگذشت فریدون ناصری

فریدون ناصری در ۱۷ تیر سال ۱۳۸۴ پس از مدتی بستری‌بودن به‌علت نارسایی قلبی در بیمارستان مدائن تهران درگذشت.