گروه خبري : موسیقی دانان ایران
تاريخ انتشار : 1398/09/02 - 14:21
كد :45
بابک بیات
علیحسین بیات زرندی مطلق معروف به بابک بیات، آهنگساز، نوازنده، تنظیمکننده و آهنگساز فیلم بود که در بیستوسوم خردادماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد.
علیحسین بیات زرندی مطلق که به بابک بیات معروف شد، آهنگساز، نوازنده، تنظیمکننده و آهنگساز فیلم بود که در بیستوسوم خردادماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد. بابک بیات در جنوب شهر تهران به دنیا آمد و کودکیاش در خیابانهای سرآسیاب دولاب، شکوفه و … گذشت.
بیات از سن ۱۹ سالگی زیر نظر اولین باغچهبان و ثمین باغچهبان و همینطور نصرالله زابلی با موسیقی کلاسیک آشنا شد. پس از آن با محمد اوشال، آهنگساز و تنظیمکننده و رهبر ارکستر ایرانی آشنا شد و این آشنایی به دوستی عمیق منجر شد. اورشال همان کسی است که ابراهیم حامدی(ابی) خواننده مشهور ایرانی را در کاخ جوانان کشف و دعوت به کار کرد. دوستی با اوشال سبب شد که بابک بیات تحصیلاتش را نزد او ادامه دهد و به فراگیری هارمونی و آکومپانیان زیر نظر این استاد بپردازد.
بابک بیات ساخت موسیقی فیلم را با فیلم غریبه و با همراهی واروژان آغاز کرد. بیات بعدها برای فیلمهایی مانند خورشید در مرداب، شب آفتابی، برهنه تا ظهر با سرعت و فریاد زیرآب نیز موسیقی ساخت. بیات تا انقلاب برای ۹ فیلم و پس از انقلاب برای بیش از شصت فیلم و سریال آهنگ ساخت. بابک بیات همواره از دوستانش مانند محمد اوشال، ایرج جنتی عطایی، خسرو شریفپور و دیگران به عنوان مشوقها خود نام میبرد.
بابکبیات در سالهای پیش از انقلاب بیشترین همکاری را در زمینهی ترانه با ایرج جنتی عطایی داشته است. اولین کار خبابک بیات پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۰ ساختن موسیقی برای «مرگ یزدگرد» اثر بهرام بیضایی بود. او در همکاریهای بعدیاش با بهرام بیضایی برای دو فیلم دیگر بیضایی یعنی «مسافران» و «شاید وقتی دیگر» نیز موسیقی ساخت. بابک بیات موسیقی فیلم «شاید وقتی دیگر» را در کنار کارهایی که برای فیلمهای «طلسم» و «نقطه ضعف» ساخته است از بهترین کارهای خود میداند.
پس از انقلاب اسلامی، بابک بیات به همراه ابراهیم زالزاده، روزنامهنگار و ناشر در موسسه انتشاراتی و فرهنگی «ابتکار» همکاری داشت که حاصل این همکاری ساختن آهنگ برای «خروس زری، پیرهن پری» و چند اثر دیگر از احمد شاملو بود. ابراهیم زالزاده اما سرنوشت تلخی یافت. او در پنجم اسفندماه ۱۳۷۵ ناپدید شد و اوایل فروردین سال ۱۳۷۶ جسد او در بیابانهای یافتآباد در حالی پیدا شد که کاردآجین شده بود.
بابک بیات در کارنامهی هنری خود دو سیمرغ بلورین از جشنواره سینمایی فجر (۱۳۶۹ و ۱۳۷۵) و جایزه بهترین آهنگساز را به مناسبت صدسالگی سینما دریافت کرد. بابک بیات هشت سال در دانشگاههای تهران به تدریس موسیقی پرداخت. او را یکی از تاثیرگذارترین آهنگسازان معاصر ایران دانستهاند. بابک هم در ساختن موسیقی فیلم و هم در موسیقی ترانه سبکی منحصر به فرد داشت و توانسته بود بر معاصران خود تاثیر بهسزایی بگذارد.
بابک بیات پس از انقلاب بیشترین همکاریاش را در زمینهی ترانه با بابک صحرایی داشته است. بابک صحرایی توسط بیات به موسیقی ایران معرفی میشود بابک صحرایی، ترانهسرا و شاعر و روزنامهنگار است که ترانههای بسیاری سروده که توسط خوانندگان شناختهشدهی ایرانی خوانده شده است.
گزیده موسیقی فیلم های بابك بیات:
مرگ یزد گرد (۱۳۶۰)، نقطه ضعف (۱۳۶۲)، سلطان و شبان (مجموعه ۱۳۶۲)، راه دوم (۱۳۶۳)، ریشه در خون (۱۳۶۳)، مترسك (۱۳۶۳)، آتش در زمستان (۱۳۶۴)، اتوبوس (۱۳۶۴)، جست وجو در شهر (۱۳۶۴)، صاعقه (۱۳۶۴)، ترنج (۱۳۶۵)، تشكیلات (۱۳۶۵)، طلسم (۱۳۶۵)، ایستگاه (۱۳۶۶)، شاید وقتی دیگر (۱۳۶۶)، شكار (۱۳۶۶)، گاویار (۱۳۶۶)، گمشدگان (۱۳۶۶)، مزدوران (۱۳۶۶)، مكافات(۱۳۶۶)، ویزا (۱۳۶۶)، شاخه های بید (۱۳۶۷)، شب حادثه (۱۳۶۷)، عروسی خوبان (۱۳۶۷)، كشتی آنجلیكا (۱۳۶۷)، تمام وسوسه های زمین (۱۳۶۸)، دستمزد (۱۳۶۸)، دوسرنوشت (۱۳۶۸)، شب مكافات (۱۳۶۸)، شنا در زمستان (۱۳۶۸)، گل سرخ (۱۳۶۸)، پرده آخر (۱۳۶۹)، عروس (۱۳۶۹)، دو فیلم با یك بلیت (۱۳۶۹)، آقای بخشدار(۱۳۷۰)، بهترین بابای دنیا (۱۳۷۰)، عشق من شهر من (۱۳۷۰)، قربانی (۱۳۷۰)، مار (۱۳۷۰)، مسافران (۱۳۷۰)، موتو (۱۳۷۰)، خوش خیال (۱۳۷۱)، روز فرشته (۷۲/۱۳۷۱)، تماس شیطانی (۱۳۷۱)، آتش در خرمن (۱۳۷۱)، افعی (۱۳۷۱)، بیا با من (۱۳۷۱)، دیدار (۱۳۷۲)، جنگ نفت كشها (۱۳۷۲)، عروسی خون (۱۳۷۳)، روز شیطان (۱۳۷۳)، توفان (۱۳۷۴)، سرزمین خورشید (۱۳۷۵)، دیپلمات (۱۳۷۵)، حرفه ای (۱۳۷۵)، مردی شبیه باران (۱۳۷۵)، پهلوانان نمی میرند (مجموعه ۱۳۷۵)، مرسدس (۱۳۷۶)، جهان پهلوان تختی (۱۳۷۶)، ساحره(۱۳۷۶)، قرمز (۱۳۷۷)، معصوم (۱۳۷۷)، فریاد (۱۳۷۷)، دوزن (۱۳۷۷)، شیدا (۱۳۷۷)، ولایت عشق (مجموعه ۱۳۷۸) و دستهای آلوده (۱۳۷۸).
مشاهده تصویر آثار بابک بیات