- صفحه اصلی
- اُپرا چیست؟
اُپرا چیست؟
اپرا آمیزهای از موسیقی و نمایش است تا حقیقت به تصویر کشیده شود. از این رو برای خلق آثار اپرایی باید در دو بخش موسیقی و نمایش عالم بود تا پدیدهای درخور تحسین ایجاد کرد. بزرگان هنر در برتری هر یک از این دو مؤلفه بر دیگری اختلاف نظر دارند؛ به عنوان مثال ریشارد واگنر موسیقی را در خدمت هدف والای نمایش میداند. با این حال موسیقی دارای اعجازی است که با آن، داستانی هرچند ساده به تجربهٔ احساسی عمیق و دلانگیز بدل میشود. همچنین داستانها و نمایشنامههای موفق نیز با درآمیختن با موسیقی، بقا و عمق بیشتری مییابند.
اگرچه سازندهٔ نخستین اپرای تاریخ موسیقی جاکوپو پری است، اما کسی که اپرا را به معنای واقعی کلمه بنیان گذاشت کلودیو مونتهوردی بود.
اپرا مجموعهای است از هنرهای مختلف: موسیقی، ادبیات، فن بازیگری، طراحی صحنه، دکور و کارگردانی. صحنه آرایی اپراهای باروکغالباً با هدف القای احساس عظمت و جلب توجه به تزیینات پر زرق و برق معماری باروک بود. اپرا از ارزندهترین پدیدههای جهان موسیقی است. طی چندین قرن اپرا با تحولات فراوان همه گونه رویدادها و سبکهای موسیقی را تجربه کرد و به تکامل رسید.[۲]
اُپِرا هنری است که بر روی یک سکو یا سن نمایشی که هماهنگ و سازگار با موسیقی ساخته شده انجام میگیرد. نمایش اجرایی در اپرا عناصر ویژهٔ تئاتر مانند زمینهپردازی و محیط نمایشی، جامهها، چهرهپردازی و بازیگری را در خود دارد؛ ولی در اپرا واژههایی که بازگو میشود یعنی اپرانامه (libretto) سخنپردازی گفتاری نبوده بلکه به گونهٔ آوازی و سرودی است. خوانندگان اپرا را یک گروه از همنوایان همراهی میکنند. همنوایان میتوانند یک گروه کوچک سازی باشند یا یک ارکستر سمفونیک کامل.
البته امروزه این هنر مانند گذشته نیست و گاه با سبکهای دیگر موسیقی آمیخته شدهاست یا اینکه به تنهایی و بدون نمایش اجرا میشود.
نحوه تولید اپرا
تهیه عمل اپرا شامل کار بسیاری از افراد می شود که مشارکت همیشگی آن ها گاهی در یک قرن یا بیشتر گستردش می یابد.
لیبرتیست، که داستان را به نمایش می گذارد و معمولاً به شکل آثار شاعرانه ای تبدیل می کند که برای تنظیم موسیقی و آواز مناسب است.
آهنگساز پس از آن لیبرتور را به موسیقی می دهد.
معماران و آکوسیت ها یک کارخانه اپرا را طراحی کرده اند که مناسب یا سازگار با اجرای برنامه هایی است نیاز به یک مرحله قابل توجه دارند.
یک منطقه پشت صحنه بزرگ برای مناظر خانه ” گودال” یا فضایی اغلب زیر سطح صحنه به جای یک ارکستر و صندلی برای مخاطبان به اندازه کافی بزرگ است.
تولیدکننده باید کار طراحان،نقاشان صحنه،مشتریان و کارشناسان را به وضوح مشخص کند.
کارگردان و کارگردان موزیسین برای مدت طولانی با نغمه سرایان،رقصده ها،
ارکستر و دیگران و همچنین خوانندگان اصلی برای آماده سازی کارهای عملکردی که ممکن است چند روز تا چند ماه طول بکشد،باید کار کنند.
علاوه براین، تمام این فعالیت ها در ارتباط با کار نه تنها از محققان و سردبیرانی است که به شدت به نمره موسیقی دست می یابند،
به خصوص در مورد احیای آثار که مدت ها پیش فراموش شده یا چاپ شده اند.
اولین اپرا جهان
یکی از متغیرهای متنوع در اپرا در طول تاریخ طولانی خود،تعادل بین موسیقی و شعر با متن بوده است.
اپراهای اول در اوایل قرن بیست و یکم معتقد بودند که آن ها یک ژانر جدید را ایجاد می کردند،
که در آن موسیقی و شعر به منظور خدمت به نمایشنامه، به یک کل جداگانه،یک زبان که در طبقه ای از خود میان راه صحبت کردن و آواز خواندن در قرن پس از آن،
تعادل بین این عناصر بارها و بارها به نفع موسیقی به هزینه متن و یکپارچگی درام منتهی شد و تنها با اصطلاحات مختلف، به تعادل نسبی بازگردانده شد.
با این حال تعادل بین موسیقی، متن و درام امکان پذیر است.
در طول آرمان های زیبا و سازندگان آن با تغییرات سلیقه و نگرش مخاطبان، و نیز تنوع زبانی و تنوع ملی تنظیم شده است.
در نتیجه،اپرا در فرهنگ غرب بیش از ۴۰۰ سال قدمت کرده است.
مورخان موسیقی همچنان به بحث درمورد اپرا ادامه دادند.
نمایشنامه های نمایشنامه نویسان یونان باستان در طول قرون وسطی،
درام های کتاب مقدس که شعار یا درهم آمیخته با موسیقی بودند،تحت برچسب های متعدد،
ازحمله درام های الهیاتی و نمایشنامه های مشابه درکلیسا شناخته شده بود.
این برچسب ها و شکل های موسیقی جالب توجه به اجداد غیر مستقیم آن تبدیل شده،
اما اولین اجداد مستقیم آن که پذیرفته شده جهان است،در ایتالیا در قرن شانزدهم ظاهر شد.
اولین اپرا
باله و اپرا در ایتالیا و فرانسه در قرن ۱۷ میلادی از سرگرمی های سلطنتی به وجود آمده است.
اپراها تولیدات چشمگیر بودند که در تعطیلات یا بازدیدهای سیاسی توسط پادشاه ها یا نجیب زاده ها برای نشان دادن ثروت و قدرت آن ها مورد استفاده قرار می گرفت.
هدف اولین اپراها تحت تأثیر قرار دادن مقامات ارشد و نمایش تصاویر مثبت از حاکمان بود.
اپراها شامل مراسم عروسی،رقص،قسمت های آواز خوانی و اعتراضات عمل شده بودند که همه ی آن ها با مربیان و ارابه های شگفت انگیز و جلوه های صحنه ای با لباس های شیک بودند.
اپرا کمیک و اپرت چیست؟
اپرا کمیک یا بوفا با سوژه و سبکش از گراند اپرا سریا متمایز می شود. سبک آن امکان به کارگیری بیش از حد
اپرا کمیک و اپرت ، کنکور هنر
صحبت در صحنه را می دهد. در پایان قرن ۱۹،این فرم گسترش یافت و به سوژه هایی که این زمان برای اپرا نوشته می شد نزدیک گردید و سبکی مشابه اپرا پیدا کرد، به طوری که فرم آن را دشوار بتوان دقیقا مشخص کرد. اپرا بوفا، فرم ایتالیایی اپرا کمیک است و از انتر مد پیدا شد. انتر مد عبارت از قسمت هایی بود که در بین دو پرده اپرا سریا بازی می شد تا زینتی به آن داده باشد. در اوایل قرن ۱۸، در ناپل این فرم را لوگروسینو و پرگولزی رونق دادند. در ابتدا این قسمت طنزی بود از اپرا سریا که بزودی فرمی برایش سازماندهی شد و سبکی منحصر به خودش پیدا کرد. دسیسه بازی های کمدی جای سوژه قدیمی اپرا سریا را گرفت.
هر چند این نوع اپرا از نظر ساختار دراماتیک چندان قدیمی نبود ولی به سبکی جذاب و زنده تبدیل شد. به این ترتیب اپرا بوفا با تازه کردن نوع بازی به شیوه ای که خوشایند جماعت اپرا دوست آن دوران باشد، امتیاز پیدا کرد و بزودی در زمینه زیبایی شناسی حرفی برای گفتن داشت. در نیمه دوم قرن ۱۸قسمت عمده آثار لیریک نوشته شده متعلق به این فرم جدید بود. از طرف دیگر کلفت معشوقه ، اثر پرگولزی، در پاریس در ۱۷۵۲بازی شد و دعوای معروف بوفن ها را به راه انداخت که از آن اپراکمیک فرانسه با آثار روسو، فیلیودور، مون سینی و گرتری بیرون آمد. تقریبا” در همین زمان هیلر مبتکر نوعی اپرا کمیک ملی در آلمان بود که بر اساس لید ساخته شده و به آن زینگ اشتیل داده بود. موزار با تاثر از اپرانویسان ایتالیایی چون چیماروزا و پائیزیلو شاهکارهای اپرا کمیک آلمان را به وجود آورد و باعث گسترش این فرم شد که در صد سال بعد با کارمن اثر ژرژبیزه به اوج خود رسید و با جهشی اپرت را بوجود آورد.
در قرن ۱۹ اپرا بوفای ایتالیا دچار افول شد و آخرین اثر با اهمیت این سبک ریش تراش شهر سیویل اثر روسینی بود. با افول مکتب ایتالیا، مکتب اپرا فرانسه رونق گرفت.در دوران ما علیرغم چند کوشش جالب توجه، به نظر می رسد که اپرا کمیک دچار بحرانی برای تجدید حیات خود شده، بحرانی که گراند اپرا مدتهاست دچار آن شده است. اپرا کمیک ساختمان خود را مستقیما” از اپرای قدیم نمره ای گرفته است. رسیتاتیف که در اپرا سریا به صورت آوازی اجرا می شد، در اپرا کمیک جای خود را به دیالوگ های گفتگویی داد.
اپرت
اپرت در اواسط قرن ۱۹از اپرا کمیک بوجود آمد. فرق اصلی آنها در سبکی سوژه و سبک آنهاست. گفتگو در آنها بسیار است و موسیقی محدود به بندهایی شده که آنسامبل هایی را احاطه می کند. تحول اپرا کمیک در این است که سوژه هایی که در گذشته برای اپرا در نظر گرفته می شد، با جهشی به اپرت داده شد تا به تبلور آن به عنوان فرمی زنده تر کمک کند. اپرت به یک رشته طولانی تعلق دارد که در پی این رشته اپرا بوفای ایتالیایی قرن ۱۸ انترمد و ماسکارد قرن۱۶ و بازی های قرون وسطی نظیر بازی روبن و ماریون اثر آدام دولاهال قرار دارد.اپرتهای قرن ۱۹اغلب شاهکارهایی است که موضوع آنها مهربانی است. هروه ، اوفن باخ لوکوک ،پلانکت، یوهان اشتراوس در اپرت آثاری نوشته اند که دارای صفحات درخشانی است بدون تظاهر به فضل فروشی که در آنها توجه بیشتر به موسیقی است تا بازی اپرایی. اپرت مثل دیگر نمونه های تئاتر لیریک نیاز به تجدید حیات دارد تا شکلی با ارزش به خود گیرد.
آموزشگاه موسیقی سرنا با چندین سال تجربه در زمینه آموزش انواع آواز و با بهره گیری از اساتید مجربی همچون استاد مصطفی موسوی آماده پذیرش هنرجو می باشد.